- приточникъ
- складальнік прытчаў
Старабеларускі лексікон: Падручны перакладны слоўнік. - Менск: Беларускае выдавецтва Таварыства «Хата». Укладальнікі: Прыгодзіч Мікалай, Ціванова Галіна. 1997.
приточникъ
Смотреть что такое "приточникъ" в других словарях:
бобръ — БОБР|Ъ (9), А с. 1.Бобёр: аже оукрадеть кто бѡбръ. то •в҃і҃• г҃ри. РПрТр сп. XIV, 339; бѡбръ трудолюбиво. осень докѡлѣ повѡдию быти. берегъ знаменаѥть. МПр XIV, 32 об.; рече приточникъ. боуесть домоу твоего скроушитьсѩ. бобръ и волкъ. и ˫азвѣць… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
вълкъ — ВЪЛК|Ъ (77), А с. Волк: не подобаѥть… вълка съ овьчатьмь съкѹплѩти. (λύκον) КЕ XII, 62б; посылаю вы ˫ако овца посредѣ волкъ. ПНЧ 1296, 34 об.; вѣровахѹ… волкоградци въ волкъ (τὸν λύκον) ГА XIII–XIV, 45в; как то поехалъ изъ Витебьска ѹ Смольнескъ… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
